Standard (EADGBE)

 Ei bleike sol står opp i øst

 det går mot nok ein dag.

 Og gjenlyden i fra di røst

 og dine hjerteslag

 e det fjerna svaret eg fremdeles får

 kver gan eg ber mi stumma bønn.

 Men eg tar det med meg kor enn eg går

 mens eg vente i ein våken drøm.

 Det hende at eg ser deg gå

 forbi ein gang i blant

 et streif av sol i alt det grå

 det klaraste eg fant.

 Det va eventyret om å finna ein skatt

 der stjerner speiles i en brønn

 og eg går og speide ei stjernenatt

 mens eg vente i ein våken drøm.

 Du e ei uro i mitt sinn

 eg aldri kan bli kvitt.

 Hvis du vil gi meg dagen din

 så får du livet mitt.

 For alt me har e her og nå

 og tiå renne som ein strøm.

 Eg ser dagar komma og dagar gå

 mens eg vente i ein våken drøm.