Standard (EADGBE)

Ze was die dag gevallen,

Bes

net toen hij het zag.

Hij hielp haar tranen drogen

en werd verliefd op haar lach.

Hij was voor haar gevallen,

Bes

maar sinds ze was gaan staan,

leek ze te zijn vergeten,

wat ‘ie voor haar had gedaan.

 Bes

Hij wist niet hoe zich te gedragen

  en hij wil het haar niet vragen,

  Bes

veel te bang dat zij hem niet begrijpen zou.

  Want wat zou hij moeten zeggen,

  als ‘ie dat dan uit moest leggen.

  Bes

En dus wachtte hij,

  maar hij wacht nog steeds en nog steeds in zijn eentje.

Refrein:

Hij had het willen zeggen,

Bes

hoeveel hij van haar houdt.

Maar voor die zware woorden

was zijn hart niet gebouwd.

(refrein instrumentaal)

Bes

 Bes

En hij durft haar niet te bellen

  om haar alles te vertellen.

  Bes

Dat ‘ie al die tijd haar nummer heeft gehad.

  ’t Is al veel te lang geleden,

  zij denkt vast nooit aan ’t verleden.

  Bes

En dus wacht hij weer.

  En misschien is hij dus wel voorgoed in zijn eentje.

Refrein:

Hij had het willen zeggen,

Bes

hoeveel hij van haar houdt.

Maar voor die zware woorden,

  is ‘ie straks als ‘ie wacht en hij wacht dus straks

is ‘ie veel te oud.

Ze geeft haar kat te eten

Bes

en tuurt langs het gordijn.

Dan denkt ze plots weer even

  aan dat jochie van toen

  aan of hij ook alleen zou zijn.

good luck grts da kaak