Standard (EADGBE)
Ze was die dag gevallen,
Bes
net toen hij het zag.
Hij hielp haar tranen drogen
en werd verliefd op haar lach.
Hij was voor haar gevallen,
Bes
maar sinds ze was gaan staan,
leek ze te zijn vergeten,
wat ie voor haar had gedaan.
Bes
Hij wist niet hoe zich te gedragen
en hij wil het haar niet vragen,
Bes
veel te bang dat zij hem niet begrijpen zou.
Want wat zou hij moeten zeggen,
als ie dat dan uit moest leggen.
Bes
En dus wachtte hij,
maar hij wacht nog steeds en nog steeds in zijn eentje.
Refrein:
Hij had het willen zeggen,
Bes
hoeveel hij van haar houdt.
Maar voor die zware woorden
was zijn hart niet gebouwd.
(refrein instrumentaal)
Bes
Bes
En hij durft haar niet te bellen
om haar alles te vertellen.
Bes
Dat ie al die tijd haar nummer heeft gehad.
t Is al veel te lang geleden,
zij denkt vast nooit aan t verleden.
Bes
En dus wacht hij weer.
En misschien is hij dus wel voorgoed in zijn eentje.
Refrein:
Hij had het willen zeggen,
Bes
hoeveel hij van haar houdt.
Maar voor die zware woorden,
is ie straks als ie wacht en hij wacht dus straks
is ie veel te oud.
Ze geeft haar kat te eten
Bes
en tuurt langs het gordijn.
Dan denkt ze plots weer even
aan dat jochie van toen
aan of hij ook alleen zou zijn.
good luck grts da kaak