Standard (EADGBE)
Jak leta jdou a hroby pribyvaji
pocitam vrasky vryte do pleti
koleje bezi bezi za tramvaji
jak dalka sladkohorke prokleti.
Ma pamet sedy vesak na vzpominky
zitrek i dnesek zmeni na kdysi
k Maxovi zajdu misto do Deminky
precist si dopisy dopisy dopisy.
Na stole krouzky po prelitych ciskach
pelynek s vinem leskle lepkavy
a trapne basne v pramizernych knizkach
ridke jak bahno ze dna Vltavy.
Zahrady oblekly se do seriku
na bledem nebi temne obrysy
zcernala vez i ruze na keriku
zustaly dopisy dopisy dopisy.
Me lasky starnou obklopeny vnuky
kaminky tydnu v brozi s jaspisy
a cas ten pianista jednoruky
pocita dopisy dopisy dopisy.
Smich jako naplast na strhane rysy
a trocha citu aspoň ke vzteku
co zbyva nezli cekat na dopisy
neni-li doteku neni-li doteku
neni-li doteku doteku doteku
neni-li doteku neni-li doteku?